Santa Monica

8 juni 2014 - Santa Monica, California, Verenigde Staten

We zijn aangekomen op de laatste bestemming van deze reis, Santa Monica.
De oase van pracht, praal en rust ingeruild voor gekkenhuis in LA. 
André vind het klimaat hier heerlijk, ik mis de warmte van de woestijn nu al.
Na een dag geen WiFi in Palm Springs gingen we op zoek naar een open netwerk. We wilden op het internet checken of we tussen PS en SM nog ergens moesten afslaan om te bekijken maar uiteindelijk sloegen we af bij een oase van winkels.
Helaas niets op kunnen zoeken op het internet maar wel zakken vol kleding gekocht en dat maakte het uiteindelijk niet eens meer mogelijk om nog ergens af te slaan.
De enige afslag was nog voor een plas-stop. We draaiden de weg af en kwamen in little Mexico. André ging de Pollo Loco in om te gaan plassen en wist niet hoe snel hij weer naar buiten moest rennen, bang dat ik ondertussen beroofd was door een Mexicaanse bende. Ik had ondertussen de airco uit en m'n raampje opengedaan om van de buitenlucht te genieten en vond het jammer als Breaking Bad fan dat we niet bij Pollos Hermanos terecht waren gekomen. 
Hoe dichter we bij Santa Monica kwamen, hoe drukker het verkeer maar ondanks dat iedereen links en rechts inhaalt en het daardoor een rommeltje is, blijft iedereen heel relaxed en beleefd in het verkeer. Uiteindelijk kwamen we aan bij het hotel en hebben meteen besloten de auto de komende 2 dagen bij Jorge te laten. Hij beheert de parkeerplaats van het hotel en daar staat hij prima.
Nadat we de koffers in de kamer hebben gezet, gingen we meteen naar de pier die hier niet ver van het hotel is. Het zwervergehalte is hier best hoog en de wietlucht is hier soms sterker dan in Amsterdam. Maar op de kermis op de pier is het gezelligheid alom. 
Gewend om voor het eten nog even te ontspannen in een hot tub, waren we blij dat die ook hier aanwezig is dus nog even bubbelend de middag afsluiten voordat we ons klaarmaakten voor de avond. Ook voor vandaag had ik een tafel gereserveerd bij een restaurant, Tar & Roses. Daar aangekomen bleek dat het maar goed was dat ik had gereserveerd want het  restaurant blijkt erg populair. Toen een jongen naast ons hoorde dat we hier voor het eerst kwamen, vroeg hij of hij ons een gerecht mocht aanbevelen die hij hier ALTIJD besteld, natuurlijk mag dat!! Die hebben we dan ook besteld en het was inderdaad heerlijk. Jammer dat we hem niet hebben kunnen zeggen hoe lekker we het vonden want hij was toen al weg.
Terug in het hotel besloten we voor morgen toch maar heel toeristisch een excursie te boeken om zoveel mogelijk te zien in 1 dag. Blij met WiFi in ons hotel, hadden we een excursie gevonden. Best wel prijzig dus ik dacht, laat ik bij de receptie even checken of zij hem kunnen boeken want dan verdienen zij nog wat aan commissie, voor ons blijft de prijs toch gelijk. De receptionist kon hem boeken en vond het erg lief dat wij om die reden aan hem hebben gevraagd het te boeken want hij kreeg dan inderdaad commissie. Hoe dankbaar hij was, bleek dan ook toen hij meteen vroeg of we vanavond op onze kamer zouden blijven want hij wilde een flesje bubbels laten brengen. Hij noemde het Champagne maar dat is een beetje als vloeken in de kerk als het uit de Breaking Bad streek komt, Albuquerque, New Mexico, maar het bubbelt goed en smaken doet het ons ook. Een feestelijke afsluiting na alle gereden kilometers tot de finish! 

 

Foto’s