Cortona

Uitbuikend op het terras van onze Villa Piazzano.
Vandaag ging de reis van Chianti via Siena naar Cortona. In Siena hebben we wat uurtjes rond gewandeld en wat cultuur opgesnoven in het eeuwen oude stadje. Tussen al die mooie landschappen rijst er ineens een stadje op dat je daar eigenlijk helemaal niet verwacht maar dat uiteraard allang is ontdekt door de toeristen van over de hele wereld. Vooral de gelovige Amerikanen kijken hun ogen uit omdat hun geschiedenis nog lang niet zo oud is als de kathedralen die hier staan. 
Maar het zijn niet alleen oude namen als Romulus, Remus, Pietro en Francisco die hier het straatbeeld regeren, ook de naam Grom was aanwezig! Dus wij na de rij van de cathedraal, in de rij bij Grom voor een heerlijk ijsje!
Na Siena reden we door naar Cortona, of in iedergeval in de buurt daarvan waar ons hotel voor vandaag en morgen staat. Ooooh wat is het hier mooi! Door een haag van cipressen reden we naar ons paradijsje. We werden verwelkomd door allemaal charmante dames die ons super lief ontvingen. Een korte rondleiding en een escorte naar onze kamer met een wauw-effect.
Hup in de badkleding en naar de tuin om heerlijk aan het zwembad te liggen en ons de koning te rijk te voelen.
Via Tripadvisor hadden we een restaurantje gevonden op loopafstand maar toen we met onze routeplanner daar naar toe liepen konden we het restaurant niet vinden. Een man kwam naar buiten en vroeg of hij ons kon helpen. Helaas wisten we de naam van het restaurant niet meer en bij het noemen van het adres zei hij dat we er waren. Hij kon morgen wel voor ons koken, maar hij had vandaag niets in huis. Als we morgen ochtend nou laten weten of we willen komen eten, dan zou hij wat in huis halen en konden we komen eten. Het eigenlijke restaurant hebben we niet meer gevonden dus maar terug naar hotel voor wifi en de auto. Ik had ondertussen een ander restaurant gevonden en hoorde Julia aan de receptie deze toevallig noemen toen iemand anders naar een restaurant vroeg. Ik ging even naar haar toe en zei dat ik haar toevallig de naam hoorde noemen van het restaurant dat ik op internet had gevonden, en vroeg of ze wist of er ook nog plaats voor ons was. Oooooh zooooo toevallig!!! En Julia bleek al net zo een enthousiasteling te zijn als ik bij toevalligheden. Julia komt oorspronkelijk uit Boekarest, lijkt op een Latina, is gek op Spanje en is super enthousiast in haar doen en laten en na een paar minuten kletsen met haar is het alsof je de beste vriendinnen bent. Je moet er tegen kunnen maar ik houd wel van deze types.
Met de auto reden we naar Montalla. Montalla blijkt geen straat maar een dorp dus als je Montalla 26 wilt invoeren gaat dat niet, want dat nummer is alleen handig voor de postbode die iedereen waarschijnlijk kent en heeft genummerd voor de makkelijk. Dus gewoon naar Montalla en daar zien we wel en inderdaad daar zagen we het, bij toeval weliswaar. De kaart kwam, ik scande het woord truffel en heb wederom maar alles genomen met truffel. Het voorgerecht dat we namen, leek normaal gesproken voor 2 besteld te worden maar wij bestelden er 2 ipv 1 voor 2 maar het kwam op!
Na nog een pasta met truffel rolde ik terug naar de auto waar ik bijna een teckel had ontvoerd, wat een schatje!!! Ze liet zich gewillig knuffelen maar na zoveel 'oh wat ben je toch schattig' nam ze de beentjes want die voorzag al een ontvoering.
Dus met volle buik maar zonder teckel terug naar hotel om hier op het terras met een pot thee uit te buiken.