Chiantis proeven in Chianti

Vandaag bleven we in de Chianti-streek en wat kun je hier dan het beste doen?? Juist, Chiantis proeven!
We doen alles maar op de bonnefooi en op goed geluk want Andre had het boekje over Toscane maar aan zijn collega teruggeven want tja anders moet je dat ook maar mee sjouwen. Dus licht bepakt maar geen idee waar we heen moeten, verkennen we Toscane.
Gister heb ik gebeld naar Sant' Agnese Farm om te reserveren voor de wijnproeverij met lunch. Wederom lang leve Tripadvisor waar ik het woord truffel voorbij zag komen in reviews dus dit moest hem worden!
We hadden nog even de tijd dus na het ontbijt reden we naar Greve in Chianti met de nodige foto stops tussendoor.  En in de categorie domme akties doe ik het al even goed als in de categorie domme vragen dus toen onze selfie bij het Castellina in Chianti bord maar niet lukte omdat het bord in spiegelbeeld verscheen, had ik DE oplossing. André als jij hem nou zo vast houdt tot we zien dat het bord er goed op staat, dan typ ik even op het scherm om hem weer om te draaien en klik... André kijkt me aan alsof ik Calimero ben en net uit m'n ei kwam en toen ik de foto bekeek die we net hadden genomen moest ik hem gelijk geven. Ik had een foto gemaakt van de weg recht voor ons waar ik de camera naar richtte bij het omdraaien. Maar huub huub huub barba truc...omdat het me niet lekker zat, vroeg ik net naar de foto omdat ik gewoon echt niet geloofde dat het in spiegelbeeld stond en dat staat het dus ook niet?! Jaaaha nu kijkt ie toch even op z'n neus want hij zat me net uit te lachen dat er er geen kaboutertjes in zijn mobiel zitten die het bord even hebben omgedraaid maar toch, HA! Toch kaboutertjes!
Helaas was Greve echt een pitstop want daar hadden we wel even langer doorheen willen wandelen. Maar het was al bijna 12.00 dus tijd voor wijn, de ochtend was tenslotte al voorbij.
We reden het terrein op en werden meteen ontvangen door de wijnboer. Een wijnboer die het goed zou doen voor de kijkcijfers van boer zoekt vrouw. Een vlotte jongen die een van z'n wijnen naar zichzelf had vernoemd, Casanova. De boerderij runt hij samen met z'n broer ( die sprekend leek op Mike van Breaking Bad), schoonzuster en daar de zus weer van, allemaal hadden ze een functie op de boerderij waar ze alles met de hand doen en alles biologisch is. Wijn, olijfolie, balsamico, honing, alles uit eigen keuken en zelfs de truffel was zelf gevonden, door zijn hond.
Nadat hij ons had rondgeleid over het terrein en ons uitgebreid vertelde over hun land, de invloeden van het weer, de strop die veel boeren vorig jaar hebben ondervonden omdat het zo nat was, de maakprocessen, etc, werden we naar een huis meegenomen waar we een lunch gereserveerd kregen met hun wijntjes erbij.  Zijn broer stond in de keuken en bleek al even gepassioneerd. Bij alles wat ze vertelden liep het water in hun mond en daarbij ook in die van ons. 
Toen er nog een aantal andere auto's aankwamen rijden, ging onze wijngids naar buiten en kwam zijn broer aan onze tafel toen hij hoorde dat ik Afrika zei. Op hun website las Ik dat ze ieder jaar naar Afrika gaan ivm met een project dat ze hadden opgestart. Hij kwam meteen naar ons toe met foto's en vertelde dat hij ieder jaar daar samen met z'n vrouw 2 maanden is en liet de foto's zien van hun school in Kenia. Er kwam een grote fles wijn bij die speciaal wordt geproduceerd voor de Paus en met een gedeelte van de opbrengst van die wijn (a €170 per fles!!), financieren ze hun project in Kenia. Omdat we hem complimenteerden met wat hij allemaal deed, kregen we meteen ook deze wijn ingeschonken wat normaal niet gebeurd, wat ik me goed kan voorstellen met €1 per druppel. Ineens bedacht ik me dat ik een rozenkrans in m'n tas heb uit Vaticaanstad met de afbeelding van il Papa op het doosje. Om hem te laten zien dat we elke druppel van deze speciale wijn waard zijn, liet ik hem het doosje zien met de rozenkrans. Zn overhemd ging open en met een glimlach van oor tot oor liet hij zijn rozenkrans zien. De handkusjes vlogen m'n kant op. De handkusjes uit respect voor Andre, want hij kon me wel knuffelen geloof ik zo blij was hij met onze kameraadschap. Ik denk zelfs dat ik vanavond in zijn gebed voor kom. Heb hem maar niet verteld dat ik meer van het bijgeloof ben als van het geloof en dat die rozenkrans in m'n tas zat omdat ik die kado had gekregen. 
Het is vast geen verassing dat ik weer een heel assortiment aan balsamico, honing en olie heb gekocht.
Na de lunch hebben we het maar rustig aan gedaan, wat bij het zwembad liggen, naar de spa, totale ontspanning.
Omdat we uitgebreid hadden geluncht zaten we vanavond aan de hammetjes en salami's en een echte Italiaanse Tiramisu.
En ik denk dat de dessert chef het vanavond druk gaat krijgen met het maken van Tiramisu's! Andre zat er zoooo van te genieten dat mensen niet meer op de kaart hoeven te kijken maar gewoon zullen zeggen: doe mij maar wat hij net had!!!
En eerlijk, het was de lekkerste tiramisu ever!!!