Castellina in Chianti

Vandaag ging de reis van Pisa naar Castellina in Chianti.
Misschien totaal oninteressant om te vermelden maar ik vond het wel wonderbaarlijk toen ik voor de spiegel stond en m'n haar bij het opstaan precies zo zat als bij het naar bed gaan?!
Ben ik gaan liggen en heb ik bewegingsloos de hele nacht doorgeslapen of was het kussensloop van speciaal Italiaans katoen waardoor je haar niet alle kanten op gaat staan?!
Als dat laatste zo is, dan MOET ik zo een kussensloop hebben!!! Geweldig dat je ook leuk gekapt op kunt staan.
Maar ja zoals ik al zei, eigenlijk totaal oninteressant om te vermelden.
Het ontbijt in het hotel was heel uitgebreid, zo uitgebreid dat je niet meer weet wat je moet nemen en uiteindelijk met veel koffie, meloen en volkoren croissantjes eindigt. Terwijl er een buffet vol yoghurtjes, noten, zaden, pannenkoeken, brood/toast, eieren op allerlei wijze bereid met spek, worstjes, of wat dan ook, tig soorten beleg, nog meer dan tig soorten zoetige broodjes, cakejes en gebakjes, vers fruit, en waarschijnlijk ben ik van alles vergeten op te noemen.
Onze barman van gister wilde laten zien dat hij z'n vak verstaat dus toen we aan kwamen lopen, riep hij al: 2 witte wijn?
Nou we dachten eigenlijk aan koffie, veel koffie!
Na het ontbijt ging de rit weer verder in onze cactus en ondanks dat ik niet begrijp dat ze een stuk kunststof aan de zijkant monteren waardoor een auto uitstraalt dat je een schade-rijder bent en zelfs de zijkant gebumperd moet worden, kan ik daar nu wel doorheen kijken en begin ik de auto best leuk te vinden.
Onderweg naar Catallina in Chianti stopten we bij een boerderij die olijfolie en wijn verkoopt. Meneer kwam net naar buiten en na een Buon Giorno vroegen we naar zijn olijfolie. Dus mee naar binnen, aan een tafeltje dachten we een hele collectie aan olijfolies te kunnen proeven maar dit was niet een olijfboutique zoals op het Gelderlandplein, we waren bij de boer zelf die gewoon zijn olijven tot olie had geperst. Dus over een paar stukjes gesneden stuk brood werd royaal olie gegoten, het zoutvaatje werd er naast gezet en proeven maar. Meneer is dit uw eigen olie? Tja in de categorie domme vragen stellen, doe ik het altijd erg goed. Maar meneer deed leuk mee en zei: ja de olijfolie, wijn en grappa zijn allemaal van het land hier. Ik was om, de olie lekker, meneer aardig, dus eerste blik olie is binnen!
Omdat we niet zo heel veel kilo's bagage hadden gereserveerd moet ik rekening houden op nog meer lieve olijfboeren die we tegen gaan komen van wie ik ook weer olie wil kopen dus meer dan een halve liter ging hem niet worden helaas.
Aangekomen in Castellina in Chianti, bleek dit een heel schattig dorpje te zijn. Misschien is het beter te omschrijven als een heel leuk straatje. Onze kamer was nog niet schoon en de receptioniste niet stressbestendig. De handjes vlogen af en toe de lucht in, in de hoop dat meneer daar boven haar kon bijstaan. Wellicht heeft het geholpen want aan het einde van haar dienst leek de rust gekeerd, in haar dan want verder is het sowieso een oase van rust hier in het hotel. De entree van het hotel zit in een levendig straatje met wat terrasjes hier en daar en aan de achterkant van het hotel kijk je uit over de vallei. 
Om stresskip wat rust te gunnen zijn we wat door het dorpje gelopen en een ijsje gaan eten. Op een bankje, in het zonnetje met een mega plattegrond van een piepklein dorpje zaten we te genieten van ons ijsje terwijl toeristen ons de weg vroegen. Donker haar en een grote zonnebril en het maakt niet uit hoe groot de plattegrond is die je vast houdt, je moet wel van hier zijn, wellicht zitten we daar juist voor de toeristen met die plattegrond op schoot. Een soort van mobiele toeristen informatie. Maar helaas we konden ze niet helpen. 
Uiteindelijk was de kamer klaar en schoten we meteen in onze badkleding om daarna in de tuin bij het zwembad te liggen. Bij, niet in, want het water was erg koud helaas. André waagde er door heen te lopen maar als ik dat zou doen zou ik verlammingsverschijnselen krijgen. In de kelder van het hotel bevindt zich een kleine spa en daar kon ik wel even in het water, warm en bubbels, kijk daar houden we van!
Om 17.30 zijn we nog even naar het plein gegaan waar het hele dorp aanwezig was om naar het dorpskoor te luisteren. Leuk hoor, maar niet echt mijn muziek zelfs 'the lion sleeps tonight' werd in de meest klassieke vorm uitgevoerd. En dan niet als in klassieker maar als in klassiek. 
En toen werd het tijd voor lekker eten!! Lang leve Tripadvisor hadden we al een restaurantje uitgekozen en wist ik ook al...ik wil truffel!!! Maak niet uit waar het op ligt, ik wil truffel!! Het werd zelf gemaakte pasta gevuld met aubergine en....truffel mmmmm.
Mijn dag kan niet meer stuk, wat zeg ik...mijn vakantie kan niet meer stuk!
Buon appetit!