Pisa

Vandaag hebben we het platteland (al was hier echt helemaal niets plat) verlaten om naar de stad Pisa te gaan.
Bij check out kregen we nog even wat tips mee want in een omtrek van 1 uur kan hij (de eigenaar) je de beste tips meegeven.
Door de mooiste landschappen van deze reis, want alles dor, droog, bruin en beige, ja, ja daar houd ik van, ging de rit richting een plaatsje net voor Pisa. Calci, naar de Certosa di Pisa. Dit is een eeuwenoud klooster, nu een museum. We waren net op tijd voor de laatste rondleiding maar hadden helaas maar een half uur omdat we voor 14.00 de auto moesten inleveren. Ik vroeg de dame of dat een probleem was maar dat was in principe geen probleem, we konden dan tijdens de rondleiding afhaken. Samen met een Italiaans stel kregen we de rondleiding en de dame van dit stel hoorde haarzelf graag dus bleef maar vragen stellen waardoor we vertraging kregen in onze rondleiding. Bij het kopen van de entree kaartjes had ze al tig vragen en juist zij liep met ons mee. We hebben dus helaas maar weinig kunnen zien maar waren blij dat we in ieder geval iets hebben mogen zien. Maar we moesten snel naar de luchthaven om de auto af te leveren maar niet zonder een veld vol zonnebloemen gezien te hebben dus heel alert op de weg en een pitstop om het veld op te gaan voor een foto van een zee van zonnebloemen. Je wordt gewoon vrolijk van die bloemen!
Uiteindelijk kwamen we 10 minuten voor tijd aan bij het autoverhuurbedrijf waar ze toch nog even probeerden om wat schade op ons te verhalen terwijl we ons bumperwagentje toch echt helemaal schadevrij hadden afgeleverd, althans geen schade die wij hadden veroorzaakt. Dus nog een geluk dat we meteen naar binnen zijn gegaan bij aankomst om de schade te melden op de auto die zij als schadevrij meegaven. Het was dan wel donker toen we de auto kwamen halen, we zijn niet nachtblind.
Dus getekend voor alles ok, gingen we met de bus naar het centrum van Pisa. Ik had meteen een zigeunerin op de radar en dan ben ik toch snel genezen. Gelukkig had ze geen kans in onze bus maar m'n zigeuner-radar stond actief waardoor het toch een beetje de sjeu van de stad weghaalt. Uitgestapt bij DE toren stonden we meteen in de juiste straat voor ons hotel. De receptioniste was super lief en de bagagist een alleraardigste meneer uit Senegal die me meteen een souvenir uit Pisa gaf, een koelkastmagneet met DE toren, bracht ons naar de kamer, 1 straat verderop.
Onze kamer in de dependance en meteen naast de ingang van de stadsmuur, is super. Helaas wel weer een hele klim met de trap maar de moeite waard. Koffers in de kamer en meteen Pisa verkennen wat niet meer is dan een park met de scheve toren, kathedraal, een Duomo en veel toeristen. De botanische tuin bleek een aanfluiting en de winkels dicht op zondag. Moe van de hele week berg beklimmen, korte nachten en veel gewandel, streken we neer in de tuin van het hotel voor een Aperol Spritz. Helaas ze hadden geen Aperol dus ze had ons een bel met Campari ingeschonken en behalve dat het te ranzig voor woorden was, steeg de alcohol in no time naar ons hoofd. Als nodig wilde ik best betalen maar we hadden er bijna niets van gedronken en daarnaast begreep ik haar redenatie niet om zonder te vragen echt totaal iets anders te geven?! Het is als gin tonic geven als iemand een Bacardi cola vraagt?! Dus met de half volle glazen en licht in het hoofd naar de bar maar toen ze onze glazen zag, hoefden we niets meer te betalen, ook niet de liter fles water want ze voelde zich toch wel lullig dat ze ons de Campari voorschotelde. 
We hadden gratis kaartjes gehaald voor de kathedraal voor 19.00 dus konden ons nog even opfrissen. Een douche met stralen aan alle kanten maar als je kijkt waar ze op zouden moeten richten, zou je gemiddeld 1.80m moeten zijn want de straal in m'n nek, raakte net m'n kruin en eigenlijk raakte elke straal me ergens waar ik nou niet bepaald van kon ontspannen. Dus ik hield het maar bij de gewone douche. Jammer want de douche zag er super uit.
Om 19.00 konden we de kathedraal in, en dat was wel de moeite waard. Maar waar anderen alles heel lang kunnen bestuderen, denken wij; mooi, en gaan weer verder. 
Om 19.45 zou het restaurantje open gaan dat ik had gespot op Tripadvisor en omdat ik best goed ben in kaartlezen, vreemd genoeg vooral in het buitenland, kwamen we te vroeg aan. In de buurt vonden we een erg leuk barretje, wat alternatief, op een leuk plein en met een tafeltje buiten met chips, stokbrood en tapenades waar je van kon pakken. En tussen de locals zaten we dan toch nog aan de Aperol Spritz. Na ons aperitief gingen we naar Restaurant Peperosso, wat ook erg populair is bij de locals en we het geluk hadden dat we het laatste ongereserveerde tafeltje konden bemachtigen, 2 stoere getatoeëerde Italianen heetten ons welkom. 1 kookte en de ander serveerde en elke keer als je zei hoe lekker het was, leken ze wel verlegen te worden. Toen we al geen pap meer konden zeggen, kwam de zelfgebrouwde Limoncello op tafel waar we een klein borrelglaasje van namen.
De rekening viel heeeeel erg mee, we zaten heeeel erg vol en licht in ons hoofd van alle alcohol in alle vormen, hebben we weer heeeel erg ons best gedaan om wederom een leuke foto bij de toren van Pisa te maken. Zelfs liggend op de grond, lukte het me niet te focussen om EN een hele toren, EN de handen er tegen EN überhaupt een foto te maken. Maar we hebben de dag goed afgesloten. Stonden we met koffers in de bus nog op de toeristen-radar voor zakkenrollers, waren we zonder onze koffers totaal van de radar en konden we genieten van Pisa tussen de locals.