Dag 9 in Kyoto

Vanmorgen stonden we om 8.15 al op het perron om de trein te nemen naar Fushimi Inari-Taisha, het tempelgebied in Inari. Je loopt daar onder 32.000 rode poortjes (iets minder nu na de tyfoon) eerst de berg op en daarna weer af. Onderweg zie je allemaal tempeltjes met afbeeldingen van honden. Verschillende mensen hadden ook hun hond mee hier naar toe. Het heiligste deel in dit gebied is dan ook de gebedsruimte voor de hond. 

Terwijl wij eerst twijfelden of we misschien niet nog eerder hadden moeten gaan omdat er al best veel mensen waren, bleek later dat het nog helemaal niet druk was toen wij naar boven liepen. Toen wij naar beneden liepen was het pas druk! Dus de twijfel sloeg over in opluchting dat we de wekker vroeg hadden gezet. 

Het was een flinke tippel maar het was erg indrukwekkend, magisch bijna en elke zweetdruppel waard. Bijna bij de finish hadden we onszelf getrakteerd op schaafijs met Matcha-siroop. Ik ben normaal geen schaafijs-fan maar dit leek meer op sneeuw met een smaakje. Zo lekker.

Eenmaal beneden namen we de trein weer terug naar het hotel want het was vandaag weer erg warm dus na die klim leek een fris shirt geen overbodige luxe.

In het hotel hebben we direct alle vuile was beneden in de wasmachine gedaan die op munten werkt, super handig. We wilden het daarna ook nog in de droger doen dus we bleven maar even in het hotel waar we als een blok in slaap waren gevallen maar op tijd wakker werden om alles uit de machine te halen en in de droger te doen. 

‘s Middags zijn we met de bus naar Kinkakuji tempel gegaan en nu weet ik wat een van de redenen is waarom Tokyo meer mijn stad is. In Tokyo kun je alles met de metro en trein bereiken waardoor je overal snel bent en je op één dag veel meer kunt doen dan hier met de bus. Busreizen duren lang en zijn slaapverwekkend. En als je niet al in slaap valt door het gehobbel, steken andere slapende mensen je wel aan. Er ligt altijd wel iemand te slapen in de bus. In de trein en metro overigens ook maar volgens mij heeft het er ook mee te maken dat de mensen lange dagen maken. Wat dat betreft doen we goed mee.

En ik snap nu ook dat één letter inderdaad een groot verschil kan maken. Je hebt de Kinkankuji tempel en de Ginkankuji tempel en dit zijn twee verschillende tempels op twee verschillende locaties. Maar gelukkig hebben we de bussen nu net zo goed door als de metro en weten we dat we goed moeten opletten of we wel het exacte woord zeggen.

De Kinkakuji tempel was de moeite waard om heen te gaan. Ook al ben je daar maar kort want je kunt enkel maar van een afstandje naar de tempel kijken, een rondje door de tuin eromheen lopen en klaar, maar wat is het daar mooi! De tempel lijkt uit het water op te rijzen en behalve het onderste gedeelte is de rest met goud geschilderd, ja echt goud. Wellicht dat dat ook de reden is dat je het enkel op een afstand mag bekijken.

Na het bezoek aan de Kinkakuji tempel, hebben we weer de bus gepakt en zijn we teruggegaan naar het hotel. Omdat het zo lekker warm is buiten, veel lekkerder dan binnen met al die airco’s, zijn we met een coffee to go beneden aan de rivier gaan zitten. We zagen altijd al mensen zitten maar nu snappen we ook waarom. Het water en het geluid is erg rustgevend. Helemaal zen liepen we weer naar het hotel om daarna weer door te gaan naar het Shabu Shabu restaurant waar we voor 19.30 hadden gereserveerd. Het restaurantje lijkt klein maar heeft volgens mij verschillende ruimtes die wij niet hebben gezien maar aan het aantal schoenen te zien in de hal, waren er meer mensen aan het eten dan de 8 (inclusief ons) die beneden aan de bar zaten. 

Met een pot bouillon voor ons waar een vliegende vis indreef, werd ons uitgelegd wat Shabu Shabu is en hoe we het moesten eten. Na een tijdje haalde ze de vliegende vis eruit en gooide ze soyamelk in de bouillon, nu konden we ons eten erin verwarmen. We hadden gekozen voor varkensvlees en rundvlees en het rund bleek Wagyu beef te zijn, OMG wat was dat lekker! Erbij kreeg je groenten en tofu  die je ook in de bouillon moet opwarmen. Onze laatste avondmaal in Kyoto was weer een ervaring. Morgen trakteren we ons op uitslapen en gaat de reis verder naar Osaka......Konbawa!