Montepulciano

Mooie panoramas in Montepulcino vanuit Hotel Panoramic.
De vogels hadden er weer zin in vanmorgen dus om nog even uit te kunnen slapen, moesten de luiken echt even dicht. Om 5.00 lijken alle vogels uit de omgeving zich te verzamelen op het terrein van Villa di Palazziano om daar met z'n allen te keer te gaan! Een paar uurtjes later werd het dan toch tijd om te ontbijten en uit te checken. Onze volgende stop was Montepulciano. Een stop die we er nog even tussen hadden geplakt omdat ik 1 dag miste in ons schema. Nadat ik alle reserveringen had uitgeprint zag ik dat er 1 dag nog niets was geboekt dus op de plattegrond van Toscane gekeken wat er tussen Cortona en Volterra lag en het werd Montepulciano. Een geluk bij een ongeluk want dit is zoooo een leuk plaatsje!
Voordat we naar het hotel reden, reden we naar het dorp zelf waar we meteen een parkeerplaats vonden bij de stadsmuur. Wederom geluk gehad want toen we wegreden, net op tijd volgens het parkeerkaartje, kwamen ze alweer aan met het bonnenboekje. Dit was gister overigens ook het geval toen we wegreden uit Cortona en mensen werden bekeurd op de plek waar we eerst de auto hadden staan.
Ook in dit gebied doen de druiven het erg goed voor wijn want net als in Chianti, kun je hier overal wijn proeven. Wijngaarden met rondleidingen en proeverijen, winkels waar je kunt proeven en vooral veel winkels waar je wijn kunt kopen. Opvallend is dat sommige wijnen goedkoper zijn als water bij ons in Nederland. De klok stond nog op ochtend dus wij gingen voor cultuur. Het dorp zelf was al als een museum, oud en goed onderhouden. De klim naar de top van de toren, absoluut de moeite waard om van het uitzicht te genieten. Via het straatje van de liefde die zo stijl was dat ik denk dat er veel geliefden onderuit gegaan zijn, liepen we weer terug naar de auto. Het hotel was vlakbij het dorpje maar omdat hier niets recht toe, recht aan is, maar slingerend door de bergen nog even een stukje rijden. Wederom op goed geluk omdat je in onze navigatie echt geen nummers kunt invoeren en dat is zo een beetje in heel Toscane. Een straatnaam en oplettendheid is voldoende om bij je eindbestemming te komen.
Toen we de koffers hadden neergezet, ging m'n buik flink te keer. Niet ver hier vandaan zou er tentje zijn met lekkere hammetjes, salami's en kaasjes zijn. Gelukkig stond de naam groot op de gevel en hadden we het snel gevonden. Bij het binnenkomen vroeg ik hem meteen of we een plateau konden krijgen met lekkere vleeswaren. Ja hoor, ga maar zitten en niet veel later kwam hij met een bord vol en legde uit wat alles was. Op het bord stond een schaaltje met een soort van gelei, Andre vroeg of het honing was maar nee hij ging niet zeggen wat het was. Of we het wilden proeven en hem later konden zeggen of het lekker was. Geloof dat het een uitprobeersel was en wij mochten gokken wat het was maar vooral laten weten of we het lekker vonden. En het was lekker! Het bleek bier te zijn met wat suiker. Omdat ik nog niet kon voorstellen dat hij beer zei, bleef ik maar roepen: ooooh pear! Maar nee het was echt bier. We hadden een Italiaan ontdekt die dwars tegen de wijncultuur inging en bier promootte. Uiteraard wel Toscaanse biertjes want zijn Italiaanse trots had hij nog wel. 
De honger gestild dus terug naar hotel om te relaxen aan het zwembad en een potje tafeltennis te spelen.
Weer helemaal relaxed gingen we op Tripadvisor kijken waar we goed konden eten. Onze eerste keuze bleek al helemaal volgeboekt te zijn vanavond dus naar keuze twee. Onze eerste keuze was alleen gebaseerd om de aanwezigheid van parkeerplaats dus toen we naar keuze twee reden, in het dorp zelf, waren we blij dat het andere restaurant al volgeboekt was. Want parkeren was vanavond geen probleem en het eten echt TE lekker!!!
Op de deur stond dat ze truffels hadden gevonden dus we zaten hier goed! Op de hoek van de straat hadden ze wat tafeltjes staan, op een hoek waar de lokalen overdag water halen bij de openbare fontein. Al zou het eten niet lekker zijn, dan zou de plek waar we zaten al veel goed maken maar het eten deed je vergeten hoe leuk we daar zaten. We rolden van tafel zo vol zaten we dus we hebben nog even door het dorp gewandeld. Omhoog, omlaag, een rondje Montepulciano en je bent weer helemaal in conditie.
Ik kan alleen maar zeggen, wat een geluk dat ik een dag was vergeten te boeken!